Ένα τραπέζι, ο καφές ή το ποτό και μια παρέα φίλων να ”τσακώνεται” παραμονές ενός Μουντιάλ για το “ποιος θα το πάρει”. Αξία ανεκτίμητη, απ’ αυτές της ζωής που περιμένεις καρτερικά μια φορά στα 4 χρόνια.
Το γουστάρουμε όλοι μας, λοιπόν. Να ”κονταριοχτυπιόμαστε” παραμονές ενός παγκοσμίου κυπέλλου πάνω στο ”τραπέζι των προγνωστικών”. Είναι βλέπεις ο εγωισμός του κυρίου ”ξερόλα” που πρέπει να ξεπροβάλει σε όλο του το μεγαλείο, άσχετα αν στο τέλος τα ”8′ από τα ”10” που έχεις πει έχουν καταλήξει…απέναντι που λένε και οι τζογαδόροι. Και τι έγινε, ποιος…θα θυμάται στις 13 του Ιούλη τι έχω πει στις…10 του Ιούνη. Έτσι πάει το έργο!
Αν με ρωτήσεις θα σου απαντήσω ”I love this game”. Και δεν έχω κανένα μα κανένα πρόβλημα να εκτεθώ σε επίπεδο πρόβλεψης. Εδώ η Ελλάδα σήκωσε κοτζάμ Euro στην Πορτογαλία και ”έστειλε στα βράχια” ειδικούς και ειδικούς. Για να μη θυμηθώ τους Δανούς που επέστρεψαν από ”τα μπάνια του λαού” τέλη δεκαετίας του ’80 (στη θέση του αποκλεισμένης πρώην ενωμένης Γιουγκοσλαβίας) αναδείχθηκαν πρωταθλητές Ευρώπης με το ”θαλασσινό αλάτι”. Γιατί η μπάλα είναι πόρνη, που ‘χε πει και ο Ίβιτσα Όσιμ…
Πάμε να δούμε συνοπτικά τι ψάρια θα πιάσω, ξεκινώντας από την εθνική μας. Διαφωνώ με την καζούρα που πέφτει τον τελευταίο μήνα για τον (απελπιστικά) αργό ρυθμό στο παιχνίδι της. Δηλαδή όλα τα προηγούμενα χρόνια των επιτυχιών (και με απείρως πιο ποιοτικό ρόστερ) παίζαμε σαν… Γερμανοί και δεν το βλέπαμε;
Ο Σάντος πηγαίνει στο Μουντιάλ γνωρίζοντας τα ”συν” και τα ”πλην” αυτής της ομάδας. Μα πάνω απ’ όλα ξέρει πως να αξιοποιήσει στο 100% τα προτερήματά της. Επειδή έχω καταλήξει σ’ ένα γενικό συμπέρασμα γι’ αυτή τη διοργάνωση που λέει ότι “θα προχωρήσουν εκείνες οι ομάδες που ξέρουν να αμύνονται σωστά”, θεωρώ ότι η Ελλάδα θα περάσει στους ”16”. Παρακάτω δεν την βλέπω…
Κολομβία: Τεράστια απώλεια ο Φαλκάο για όποιον παρακολούθησε τους Κολομβιανούς στην έξοχη πορεία της στα προκριματικά. Ίσως και το 50% τούτης της ομάδας. Όμως η Κολομβία έχει έναν πανάξιο προπονητή αλλά και παίκτες στα χαφ που μπορούν να κάνουν διαφορά. Μοναδικό της μειονέκτημα, η γερασμένη άμυνα που παθαίνει…διαλείψεις αν την ”πιέσεις ψηλά”. Θα προκριθεί ως πρώτη και μπορεί να φθάσει μέχρι τους ”8”…
Ακτή Ελεφαντοστού: Καμία εμπιστοσύνη. Πολλοί τη θεωρούν (λόγω Ντρογκμπά, Τουρέ κτλ) ως την καλύτερη αφρικανική ομάδα στη διοργάνωση, αλλά προσωπικά δεν έχω σε καμία εκτίμηση διεθνείς ποδοσφαιριστές που έχουν στο μυαλό τους πως θα καλέσουν γκόμενες στα δωμάτιά τους παραμονές ενός αγώνα (συνέβη ουκ ολίγες τα τελευταία χρόνια).
Βραζιλία: Ο μισός πλανήτης έχει παίξει ”κατάκτηση Βραζιλία” κι άλλος μισός λατρεύει Βραζιλία. Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Άνετα θα την πήγαινα κόντρα ακόμη και στο εναρκτήριο με τους Κροάτες. Με άμυνα ”παιδική χαρά”, με ”κολώνα” στην επίθεση τον Φρεντ (που θυμόμαστε από τότε που έπαιζε στη Λυών), με τερματοφύλακα τον Ζούλιο Σέζαρ (που βρήκε ομάδα…στο MLS για να πάρει παιχνίδια στα πόδια του, τώρα στα γεράματα) και με σούπερ-ντούπερ σταρ τον Νεϊμαρ (που είναι μια τρίχα από το μαλλί-δαχτυλιδάκι του Ροναλντίνιο)…ευχαριστώ δεν θα πάρω! Θα χρειαστεί μεγάλο σπρώξιμο η Βραζιλία για να φθάσει μέχρι το τέλος.
Γερμανία: Η πιο ποιοτική και ταλαντούχα εθνική Γερμανίας ever που γουστάρει να παίζει ωραίο ποδόσφαιρο. Θα ‘χει ένα θέμα στα χαφ αν κατέβει με τους ντεφορμέ Κεντίρα και Σβαϊνστάιγκερ, αλλά όταν διαθέτεις 17 και 18 μονάδες υψηλής κλάσης, θα δεις το πρόβλημα και θα το καλύψεις ”στο επόμενο”. Με τη μισή ομάδα να προέρχεται από την Μπάγερν (που ξέρει τι θα πει ”πρωταθλητισμός”) και με διεθνείς από το ”θαύμα της Ντόρτμουντ” δεν θα έχει να φοβηθεί, αλλά να την φοβούνται. Είναι η πρώτη Ευρωπαία που φιλοδοξεί να το ”σηκώσει” σ αυτή την ήπειρο και με το φτωχό μου το μυαλό την φθάνω μέχρι τον τελικό.
Ισπανία: Σεβασμός. Απεριόριστος σεβασμός. Αν εξελιχθούν νορμάλ οι όμιλοι φθάνει στους ”4” και παίζει την πρόκριση στον τελικό σε ένα ”καυτό 90άλεπτο με την Αργεντινή. Όμως ποτέ στο παρελθόν δεν πήγαν νορμάλ οι όμιλοι! Όπως και να ‘χει δεν υποτιμώ την καρδιά των πρωταθλητών και τους αυτοματισμούς που θα βγάλει ξανά αυτή η ομάδα. Τεράστιος αντίπαλός της η κόπωση των περισσοτέρων μονάδων, όμως και οι άλλες μεγάλες, αντιμετωπίζουν παρόμοιο θέμα. Συμπερασματικά η Ισπανία φθάνει 4άδα, ίσως και σε έναν ακόμη τελικό. Αξίζει ένα 25% για τελικό (και κατάκτηση, φυσικά, αφού θα φθάσει μέχρι εκεί)!
Αργεντινή: Δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Την έχω…φαβοράκι για κατάκτηση. 30% την Γερμανία και 30% την παρέα του Μέσι, από τη στιγμή που πιστεύω ότι είναι η καλύτερη από το γκρουπ των ομάδων της Λατινικής Αμερικής.
Ουρουγουάη: Η…μπομπίτσα μου. Με Σοάρες και Καβάνι… τι άλλο? Δύσκολος ο όμιλος, δεν λέω, αλλά η Ουρουγουάη κατατάσσεται στις πιο ”σκληρές” του Μουντιάλ, σύμφωνα με τα όσα…σκαμπάζω. Και μπροστά είπαμε: Σοάρες, Καβάνι. Δηλαδή είναι…σα να ξεκινάς με 1-0. Της δίνω ένα 15% για παρουσία στον τελικό!
Αγγλία: Θα ακολουθήσει, λέει, τη συνταγή της Λίβερπουλ για να φθάσει ψηλά. Οκέι. Καλή τύχη. Ας κοιτάξει να περάσει από τον όμιλο και βλέπουμε…
Ιταλία: Αψυχολόγητη μέχρι εκεί που δεν παίρνει. Όσο εύκολα μπορεί να αποχαιρετήσει πρόωρα άλλο τόσο…χαλαρά ”πιάνει” τους προημιτελικούς. Μη μασάτε από την εικόνα των φιλικών! Ο κοουτς έχει δοκιμάσει το τελευταίο διάστημα 3 διαφορετικά συστήματα και οι δημοσιογράφοι κοντεύουν να τρελαθούν! “Μου αρέσει που δεν καταλαβαίνετε τι γίνεται” τους αστειεύτηκε στην τελευταία συνέντευξη τύπου ο Πραντέλι.
Βέλγιο: Έχει μονάδες που θα ζήλευε και η…Βραζιλία που λέει ο λόγος. Όμως εμείς οι παλαιότεροι έχουμε δει ξανά τους Βέλγους να ”κατεβαίνουν” σε μια μεγάλη διοργάνωση με Ζαν Μαρί Πφααφ, Σίφο κτλ. και να βλέπει τα…βρόγκαλα. Είναι, βλέπεις, το…ειδικό βάρος της φανέλας που παίζει τεράστιο ρόλο σ’ ένα Μουντιάλ. Θα περάσουν, λοιπόν, από τον όμιλο αλλά θα γυρίσουν σπίτι γρήγορα.
Από ‘κει και πέρα, Γαλλία, Πορτογαλία, Ρωσία και Ολλανδία…θα ομορφύνουν τα βράδια μας, λόγω ονόματος. Όμως δεν τις έχω για μεγάλα πράγματα.
Έτσι τα βλέπω, έτσι τα λέω και αμαρτία ουκ έχω. 30% Γερμανία, 30% Αργεντινή, 25% Ισπανία και 15% η (έκπληξή μου) Ουρουγουάη. Όποιος έχει διαφορετική άποψη την καταθέτει και… ”πάμε τις μπύρες”!…
