28 χρόνια συμπληρώνονται σε δύο ημέρες, στις 26 Μαρτίου του 2019, από την ημέρα που ο ΠΑΟΚ σήκωσε την πρώτη του ευρωπαϊκή κούπα στη Γενεύη, το κύπελλο κυπελλούχων Ευρώπης. Για την επιτυχία αυτή μίλησε στον Arena FM ο Νίκος Βεζυρτζής, πρόεδρος τότε της ομάδας του «δικεφάλου».
Αναλυτικά, τα όσα είπε:
Για το πώς τις θυμάται: «Έχουν περάσει 28 χρόνια και είναι σα να τις θυμάμαι χθες. Αυτές τις απίστευτες στιγμές για όλο τον κόσμο της ομάδας, όχι μόνο για τον κόσμο του ΠΑΟΚ. Δυστυχώς μετά από 28 χρόνια βλέπουμε πού είμαστε σήμερα. Αυτό το πράγμα που είδα χθες δεν ήταν το ντέρμπι των δύο μεγάλων ομάδων, των τότε ομάδων, που μία εβδομάδα πιο πριν όλη η Θεσσαλονίκη μιλούσε για το ντέρμπι και την ημέρα του αγώνα δεν κυκλοφορούσαν ακόμα και τα αστικά!».
Για το γήπεδο που θα μπορούσαν να γεμίσουν τότε: «Τότε τα εισιτήρια έβγαιναν Τρίτη, ήταν προπωλημένα. Μισά παίρναμε εμείς, μισά ο Άρης. Αν έπαιρνε το γήπεδο 40.000, θα είχαμε 40.000 κόσμο. Ήταν η εποχή που μάλωσε με τους περισσότερους ανθρώπους: αν είναι δυνατόν να εξυπηρετήσουμε ή εμείς ή ο Άρης 2.500 κόσμο η κάθε μία ομάδα».
Για την επιτυχία στη Γενεύη: «Ήταν η αρχή για να έρθουν και άλλες επιτυχίες. Ήδη ο ΠΑΟΚ είχε δημιουργήσει τη μεγάλη ομάδα, αλλά μετά από εκείνο το κύπελλο χάσαμε ένα πρωτάθλημα στα 3,5» και στα 2,5» πριν λήξει το παιχνίδι. Είχε ο Άρης το 2-0, το έκανε ο ΠΑΟΚ 2-2, και χάσαμε δύο ματς στο τέλος. Και την επόμενη ακριβώς χρονιά έγινε το όνειρο πραγματικότητα, γιατί αυτό ήταν το μεγάλο όνειρο, και γίναμε πρωταθλητές Ελλάδας. Και μετά άρχισε το δράμα. Ο ΠΑΟΚ ήταν η καλύτερη ομάδα της Ευρώπης εκείνης της εποχής και την επόμενη χρονιά έχασε το ευρωπαϊκό στην Αθήνα. Αν δεν γινόταν στην Αθήνα, αλλά οποιουδήποτε την Ευρώπη, θα το παίρναμε και με μεγάλη άνεση. Υπήρχε τεράστια πίεση. Ξεκίνησε από τα εισιτήρια και μας αποσυντόνισε όλους».
Για το γιατί ήταν καταστροφή εκείνη η ήττα: «Δεν θέλω να επαναλαμβάνομαι. Γιατί ο ΠΑΟΚ είχε κάνει την υπερομάδα που στοίχιζε πολύ και ήταν να μπούμε και μπήκαμε στα μεγάλα κλαμπ της Ευρώπης. Δεν θα ξεχάσω όταν πήγαμε στην Μπαρτσελόνα υπήρχαν ακόμα και στο αεροδρόμιο δημοσιογράφοι, όπως περιμένουν τώρα τις μεγάλες ποδοσφαιρικές ομάδες. Είχαμε κάνει μια απίστευτη συμφωνία με τη μεγαλύτερη διαφημιστική εταιρία της Ευρώπης, που είχαμε κάνει μία συμφωνία για 1.600.000.000 δραχμές για δύο χρόνια. Είχαμε ξεκινήσει για πρώτη φορά, δεν υπήρχαν τέτοια πράγματα, είχαμε κάνει μια μικρή μπουτίκ και πολλά άλλα που είχαμε στο μταλό μας. Είχε ξεκινήσει να γίνεται το γήπεδο, που ήταν όνειρο ζωής, και θα στέγαζε όχι μόνο τους χιλιάδες φιλάθλους, αλλά θα ήταν και η έδρα της ομάδας. Και τα χάσαμε όλα».
Για το τι μπάτζετ είχε τότε η ομάδα: «Ήταν τεράστια τα μεγέθη. Τεράστια ακόμα και για τη σημερινή εποχή. Ένας παίκτης 1.200.000 και ένας άλλος 800.000 δολάρια, καταλαβαίνεις τι χρήματα ήταν τότε. Εκείνο ήταν το τεράστιο λάθος, που δεν το έκανε μόνο ο ΠΑΟΚ, όλες οι ομάδες. Είχαν έξοδα 10 δραχμές και έσοδα 1 δραχμή. Γι’ αυτό έπρεπε να γίνει εκείνο το μεγάλο άλμα, αλλά χάσαμε το πρωτάθλημα, χάσαμε το ευρωπαϊκό Τσάμπιονς Λιγκ και ήρθε η κατάρρευση».
Από την πλευρά του, ο Βαγγέλης Ιωάννου, που τότε έκανε ρεπορτάζ του ΠΑΟΚ, συμπλήρωσε:
«Δυστυχώς δεν ολοκληρώθηκε εκείνο το θαύμα για τον ΠΑΟΚ. Η όλη προσπάθεια ξεκίνησε από τη δεκαετία του ’80, όταν ήδη ο Άρης είχε κάνει εκείνη την υπερομάδα».
Τα θυμάσαι Βαγγέλη, γιατί τα έζησες από πολύ κοντά…. Ήταν ένας αγώνας τεράστιος, που για άλλους ήταν ουτοπία, Για εμάς, όμως, ήταν στόχος. Γι’ αυτό και μεγάλωσε τόσο πολύ το μπάσκετ. Κάθε χρόνο έπαιρνε το πρωταθλήματος ο Άρη, κάθε χρόνο θα το παίρναμε εμείς. Ενισχύονταν οι ομάδες, μεγάλωναν τα μπάτζετ… Στόχος ήταν ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα ή για εμάς πώς θα εκτοπίσουμε τον Άρη από την 1η θέση. Γιατί ο Άρης είχε φτιάξει ήδη μια υπερομάδα, ξεκινώντας από τη μεταγραφή του Γκάλη και στη συνέχεια του Γιαννάκη, θρύλοι του ελληνικού μπάσκετ. Στο πλαίσιο αυτό, ξοδεύαμε κάθε χρόνο λεφτά και φτάσαμε να πάρουμε το πρωτάθλημα μετά τη Γενεύη».
Για το τι σχέση είχαν σε επίπεδο ομάδων και διοικήσεων με τον Άρη: «Αντιπαλότητα υπήρχε τεράστια, τεράστια κατασκοπεία. Ξημέρωνε και βράδιαζε και σκεφτόμασταν τι θα κάναμε…. Οι σχέσεις μας ήταν πολύ καλές, εκτός από τη διαβολοβδόμαδα του ντέρμπι. Εκείνη την εβδομάδα κόβαμε τις σχέσεις μας».
Για την πορεία στη Γενεύη: «Οι μόνοι που πίστευαν ότι μπορούσαμε – γιατί φαβορί για όλη την ευρωπαϊκή μπασκετική κοινότητα ήταν οι αντίπαλοί μας. Εμείς ήμασταν ο ΠΑΟΚ που μόλις έβγαινε. Δεν ήμασταν το φαβορί, όπως πήγαμε δύο χρόνια μετά στην Αθήνα να το πάρουμε. Αλλά είχαμε οργανωθεί πολύ σωστά, είχαμε το πάθος, την πίστη, τον κόσμο δίπλα μας. Είχε γίνει μέχρι και κατάληψη του γηπέδου! Είχαμε κάποια εισιτη΄ήρια και ο κόσμος που ήρθε ήταν 10πλασιος. Πήγαν όλοι να μπουν χωρίς εισιτήριο. Εγώ δεν είχαν καν να καθίσω και κάθισα μαζί με κάποιους φιλάθλους».
Από την πλευρά του, ο Βαγγέλης Ιωάννου προσέθεσε: «Ο ΠΑΟΚ είχε φτάσει σε μεγάλη ευρωπαϊκή διάκριση το ’90 και δεν το κατάφερε στις λεπτομέρειες. Το κατάφερε το ’91, το έχασε το ’92 στη Νάντι και το ’93 ήταν το μεγάλο δράμα, για ν’ ακολουθήσει το ’94 το Κόρατς. Μιλάμε για μία χρυσή δεκαετία του ’90 και θέλω να ρωτήσω τον πρόεδρο που έχτισε αυτό το οικοδόμημα, για τον ίδιο το ξέρουμε ότι ξόδεψε όλη του την περιουσία για τον ΠΑΟΚ, αλλά γιατί δεν βρέθηκαν άνθρωποι – οι τεχνοκράτες – να κρατήσουν τον ΠΑΟΚ σ’ εκείνο το υψηλό επίπεδο;».
Ο κ. Βεζυρτζής απάντησε: «Τα χρήματα κάποια στιγμή τελειώνουν. Γι’ αυτό, όταν είδαμε ότι τα έσοδα που έχουν τα σωματεία είναι δυσανάλογα με εκείνα που ξοδεύουν. Δεν μπορούν συνέχεια εκείνοι που έμπαιναν σ’ ένα σωματείο να καταστρέφονται συνεχώς για να παίρνεις καλούς παίκτες. Όταν ξεκινήσαμε να κάνουμε τον ΕΣΑΚ τότε έπρεπε να πάρουμε τις τύχες των ομάδων μας στα χέρια μας, να κάνουμε τις συμφωνίες με τις τηλεοράσεις κ.τ.λ.. Έπαιζες ένα ντέρμπι ΠΑΟΚ-Άρης και έμεναν στο ταμείο κάτι ψίχουλα. Έπρεπε όλα να τα βγάλεις από διαφημίσεις και χορηγούς, οι οποίοι μετά μπήκαν στο σκεπτικό μας. Έτσι, ξεκινήσαμε ο ΠΑΟΚ, ο Άρης και ο Παναθηναϊκός να κάνουμε τον σημερινό ΕΣΑΚΕ. Και θα ήταν διαφορετικός…. Δεν μπορείς να έχεις έσοδα 1.000.000 και έξοδα 10.000.000. Ποιοι θα βάλουν τα υπόλοιπα 9.000.000; Τι περιμένουν; Και ο κόσμος δεν πολυπηγαίνει στα γήπεδα, αλλά και πάλι από τα εισιτήρια δεν βγαίνουν αυτά τα έξοδα. Πιστεύω ότι καμία ομάδα στην Ευρώπη δεν βγαίνουν. Κάποιο βάζουν τα χρήματα από την τσέπη τους».
Για τον επίλογο, ο Βαγγέλης Ιωάννου τόνισε: «Η ιστορία έχει γραφτεί, όλοι ξέρουν τι έκανε τότε ο ΠΑΟΚ, τι έκανε ο Νίκος Βεζυρτζής και τι έχει τότε και ποια είναι η ρίζα του πρωταθλήματος αυτήν την στιγμή….
Όταν σταμάτησε η κεντρική διαχείριση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων, τότε τελείωσε ουσιαστικά και ο μεγάλος ανταγωνισμός στο πρωτάθλημα και έπαψε να είναι δυνατός ο πόλος της Θεσσαλονίκης με τις τρεις ομάδες (Άρη, ΠΑΟΚ, Ηρακλή), με αποτέλεσμα να κυριαρχήσουν μετά και τη διάσπαση της FIBA με την Ευρωλίγκα, να μείνουν δύο κυρίαρχοι στον ελληνικό χώρο, με αποτέλεσμα οι υπόλοιπες ομάδες να μπουν σε μια διαδικασία αθέμιτου ανταγωνισμού. Τα έσοδα όλων των υπολοίπων ομάδων εν μπορούν να πλησιάσουν τα έσοδα των Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού».
Τέλος, ο κ. Βεζυρτζής συμπλήρωσε: «Πρέπει να φτιάξεις την ομάδα που θα μπορεί να παίξει στην Ευρωλίγκα. Πρέπει να υπάρχει ένας αντίστοιχος Σαββίδη στο μπάσκετ. Ο ΠΑΟΚ έχει τα φόντα να μπει και να παίξει στη διοργάνωση».
Για τα τηλεοπτικά: «Πριν από κάποια χρόνια, ο ΠΑΟΚ έφτασε να παίρνει 700.000 ευρώ από τα τηλεοπτικά όσο είναι το μπάτζετ του σήμερα».
Για το αν πηγαίνει στο γήπεδο: «Παρακολουθώ όλα τα ματς, αλλά δεν πηγαίνω στο γήπεδο. Βλέπω τη σημερινή κατάσταση και στενοχωριέμαι. Γενικά για το μπάσκετ και το επίπεδο που έχει φτάσει σήμερα. Στενοχωριέμαι για πολλά θέματα και επειδή σκέφτομαι ότι αν ήμουν εγώ δεν θα έκανα πολλά από αυτά που κάνουν πολλοί. Και όχι μόνο στον ΠΑΟΚ. Για παράδειγμα ποτέ δεν θα έπαιρνα μια ομάδα που χάνει 20 πόντους να φύγω από το γήπεδο. Αλλά τι λέει τώρα ο Ολυμπιακός; «Αφού αγγαρεία κάνω, έχω εξασφαλισμένο το συμβόλαιό μου, θα παίζω στην Ευρωλίγκα με τις μεγάλες ομάδες που παρακολουθεί όλη η Ευρώπη και δεν θα παίζω με την Κύμη. Αυτή δεν είναι η αλήθεια;
Κάθισα χθες να δω στην τηλεόραση το Άρης-ΠΑΟΚ και δεν ξέρω αν είδα μπάσκετ. Κάποια στιγμή πρέπει να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Και τι έγινε τώρα; Ο Άρης είναι πάντοτε και μπασκετόφιλοι πολύ γέμισαν το γήπεδο, ενώ ο ΠΑΟΚ θα έχει 50-0 άτομα στα υπόλοιπα ματς και με τον Άρη θα μαζέψει 5-6.000 άτομα. Και τι έγινε δηλαδή; Δεν έχουμε αισθανθεί πού βρισκόμαστε σήμερα. Πού είναι οι δύο μεγάλες ομάδες της Θεσσαλονίκης; Δεν αναφέρομαι μόνο στον ΠΑΟΚ; Πού είναι αυτές οι δύο τεράστιες ομάδες;».
Για το κάτω από ποιες προϋποθέσεις θ’ ασχολούνταν ξανά με το μπάσκετ του ΠΑΟΚ: «Δεν γίνεται αυτό το πράγμα σήμερα, γιατί ο Βεζυρτζής έχει μάθει να πρωταγωνιστεί. Δεν μπορεί σήμερα να κάνει τίποτα κανένας Βεζυρτζής. Η διαφορά είναι ότι η ΤΣΚΑ μπορεί να ξοδεύει 40 εκατ. και εσύ να ξοδέψεις 10 εκ. και να τους κερδίσεις και εδώ και εκεί. Θέλει πολλά χρήματα, δεν γίνεται με μπάτζετ 700-800.000 ευρώ να κάνεις μεγάλες ομάδες και να παίζεις στην Ευρωλίγκα, ασχέτως αν η Ευρωλίγκα έχει χρέος απέναντι και στον ΠΑΟΚ και τον Άρη.
Οι ΠΑΟΚ, Μακάμπι, Ρεάλ και το Μιλάνο φτιάξαμε αυτήν την Ευρωλίγκα σήμερα, που ξεκινήσμαεολόκληρο πόλεμο με τον Στάνκοβιτς, αλλά πετύχαμε».
