Σε συνέντευξή σε ιστοσελίδα της Αθήνας ο Φραν Βέλεθ αναφέρθηκε στο διάστημα της παρουσίας του στον Άρη, την μετακομίση στον Παναθηναϊκό και για πολλά ενδιαφέροντα θέματα.
Αναλυτικά όσα στο sport24.gr:
– Πέρασαν δύο χρόνια. Δικαιωμένος ή μετανιωμένος από την επιλογή σου να έλθεις στην Ελλάδα για να φορέσεις τη φανέλα του Άρη;
“Η περιπέτειά μου στην Ελλάδα έχει θετικό πρόσημο. Θεωρώ ότι αγαπήθηκα πολύ, ένιωσα ευπρόσδεκτος και αγαπητός. Στον Άρη πέρασα πολύ καλά κι ελπίζω και στον Παναθηναϊκό να γίνει το ίδιο. Νομίζω ότι αισθάνομαι δικαιωμένος από την επιλογή μου. Οι Έλληνες μοιάζουν με τους Ισπανούς για τον τρόπο με τον οποίον αντιλαμβάνονται το ποδόσφαιρο”.
– Εσύ έφυγες, ο Φετφατζίδης επίσης. Το ίδιο και ο Λάρσον με τον Ιντέγε. Το μέλλον των Ματίγια, Κουέστα, Γκάμα, Ντιγκινί, Κόρχουτ στον αέρα. Ένα κίτρινο Last Dance, χωρίς τίτλο όμως…
“Μοιάζει με Last Dance. Στο τέλος μερικοί θα ανανεώσουν, άλλοι θα φύγουν. Θα μπορούσε να είχε διαφορετικό τέλος το σενάριο. Θα μπορούσαμε να είχαμε κατακτήσει ένα τίτλο. Για διαφορετικές συνθήκες δεν κατέστη εφικτό”.
– Το μυστικό της ενότητας του ρόστερ;
“Το μυστικό ήταν η ποιότητα των παικτών. Και το αποδείξαμε σε κάθε ευκαιρία. Ήμασταν η πρώτη ομάδα που νίκησε τον ΠΑΟΚ, ο οποίος μέχρι εκείνο το σημείο ήταν αήττητος. Ακόμη και με τον Ολυμπιακό είχαμε ευκαιρία να πάρουμε κάτι θετικό, αλλά λόγω λαθών δεν τα καταφέραμε”.
– Απογοητεύσεις στη διάρκεια αυτών των δυο ετών;
“Είναι κρίμα που δεν κατακτήσαμε το Κύπελλο. Ήταν μια μοναδική ευκαιρία να κατακτήσει ο Άρης κάτι μετά από πάνω από τόσα πολλά χρόνια. Δεν έγινε. Το αξίζαμε για τον τρόπο που παίζαμε, για τον τρόπο με τον οποίον ήμασταν ανταγωνιστικοί.
Νιώσαμε απογοητεύσεις. Είναι σκληρό να μένεις μακριά από την οικογένειά σου. Σκληρό ήταν και το διάστημα που έμεινα μόνος μου στη Θεσσαλονίκη σε καραντίνα. Χωρίς κανέναν. Η μεγαλύτερη απογοήτευση για έναν ποδοσφαιριστή είναι όταν τραυματίζεται. Είχα τραυματισμούς στις αρχές κάθε σεζόν. Φανταζόμουν αλλιώς το τελευταίο ματς με τον Άρη. Αλλά είναι το σώμα που δίνει εντολές”.
– Το ban της UEFA με την απαγόρευση μεταγραφών για τις δυο επόμενες περιόδους πόσο σας επηρέασε;
“Αυτό με το ban δεν εξαρτάται από τους παίκτες, αλλά από αυτούς που διοικούν. Οι παίκτες προσπαθήσαμε να μείνουμε έξω από αυτό. Θα πρέπει να ρωτήσετε αυτούς γι’ αυτό το θέμα κι όχι εμένα. Ήταν λάθη που έγιναν από αυτούς κι όχι από εμάς”.
– Αγαπημένος συμπαίκτης;
“Ο αγαπημένος μου συμπαίκτης το ξέρετε καλά ότι ήταν ο Χουλιάν (Κουέστα). Είμαστε μαζί επτά χρόνια και το ξέρει όλος ο κόσμος ότι είμαστε φίλοι”.
– Πιο δύσκολοι αντίπαλοι;
“Τρεις ήταν οι πιο δύσκολοι. Ο Μακέντα μού άρεσε πολύ όταν τον έπαιζα στα μεταξύ μας, ο Λιβάγια, ο Ελ Αραμπί που χρειάζεται μισή ευκαιρία για να βάλει γκολ”.
– Πάκο Ερέρα, Σάββας Παντελίδης, Μίχαελ Ένινγκ. Ο καλύτερος;
“Νομίζω ότι με τον Πάκο Ερέρα παίξαμε το καλύτερο ποδόσφαιρο αυτά τα δύο χρόνια που ήμουν εκεί. Και από τον Σάββα (Παντελίδη) και από τον Μίχαελ (Ένινγκ) έχω καλές αναμνήσεις. Ο Πάκο όμως ήθελε το ποδόσφαιρο που μου ταίριαζε περισσότερο με κατοχή της μπάλας. Με τον Παντελίδη είχαμε βάλει περισσότερη τακτική και αμυνόμασταν καλύτερα. Με τον Ένινγκ παίζαμε περισσότερο στην αντεπίθεση κι αυτό ήταν οφθαλμοφανές. Ο καθένας είχε το στυλ του”.
– Ο Φετφατζίδης αφήνει στην Ελλάδα για Η.Α.Ε και την Αλ Αΐν. Ποια η άποψή σου για τον μέχρι πρότινος συμπαίκτη σου;
“Ο Φέτφα είναι ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα που έχω γνωρίσει και δεν μιλάω μόνο για την Ελλάδα. Τη δύναμή του στο ένας εναντίον ενός και την τεχνική του την έχουν λίγοι…”
