Όλα ξεκίνησαν σε ένα καφενείο στο Βότση. Οι παλαιότεροι θα θυμούνται ότι εκεί κάποτε ήταν η ταβέρνα του Κρικέλα. Αν περάσεις σήμερα από εκεί θα δεις ένα γκράφιτι που προκαλεί… ανατριχίλα. «ΕΔΩ ΙΔΡΥΘΗΚΕ Ο ΆΡΗΣ» γράφει…
Την άνοιξη του 1914 λοιπόν μια ομάδα νεαρών Θεσσαλονικιών σε ένα καφενείο στο Βότση, αποφάσισε να ιδρύσει ένα νέο σύλλογο. Τότε λοιπόν έγινε το πρώτο βήμα για τη δημιουργία του Αρη. Σύμφωνα με τα ιστορικά στοιχεία που υπάρχουν, οι ιδρυτές του συλλόγου ήταν μία παρέα παιδιών που συγκροτούσαν την ποδοσφαιρική ομάδα του Γυμνασίου Θεσσαλονίκης.
Ο Αρης ιδρύθηκε στην περιοχή της Καμάρας, όπου βρισκόταν το Γυμνάσιο και μετακόμισε μαζί του στην Αγία Τριάδα. Εκεί κατοικούσαν πολλοί πρόσφυγες γι’ αυτό και στην περίοδο του μεσοπολέμου ο Αρης θεωρούνται προσφυγική ομάδα. Το Γυμνάσιο της Θεσσαλονίκης διέθετε ποδοσφαιρική ομάδα και έδινε αγώνες και εκτός σχολείου. Σε έναν εξ αυτών νίκησε τον Ηρακλή (ή μια ομάδα του Ηρακλή) κάτι που εκείνη την εποχή παρομοιάστηκε με τον μύθο του Δαυίδ και του Γολιάθ. Οι νεαροί ποδοσφαιριστές ενθουσιάστηκαν και με την παρότρυνση των γονέων τους αποφάσισαν να κινήσουν όλες τις διαδικασίες για τη δημιουργία αθλητικού συλλόγου.
Στον πρώτο κανονισμό ως ιδρυτές αναφέρονται οι: Δημήτρης Ιωαννίδης, Θεόδωρος Θεοδωρίδης, Ρούσος Ρωσσιάδης, Τηλέμαχος Καραγιαννίδης και Αθανάσιος Παπαγεωργίου. Σύντομα ετοιμάστηκε το καταστατικό και κατατέθηκε στο Πρωτοδικείο. Με βάσει το ιδρυτικό καταστατικό, ως ιδρυτές του Αρη αναφέρονται έντεκα άτομα. Οι Δ. Ιωαννίδης, Θ. Θεοδωρίδης, Ρ. Ρωσσιάδης, Τ. Καραγιαννίδης, Αθ. Παπαγεωργίου, Μ. Κυδωνάκης, Π. Γκοτζαμάνης, Π. Κρέης, Ι. Πλιάτσικας, Γ. Λάμπρος και Α. Τσιατσιαπάς. Μαζί τους αναφέρονται επίσης ως ιδρυτές και οι Δ. Κοτρώτσης, Γρ. Βλαχόπουλος, Ν. Πριτσούλης, Λ. Κωστίδης, Π. Αμπραβανέλ, Κ. Σαλούστο, Ν. Ρωσσιάδης, Αθ. Μαλιγκούδης, Αλ. Σκλαβούνος και Λ. Σταυρίδης. Αξίζει να σημειωθεί πως η ηλικία των περισσοτέρων δεν ξεπερνούσε τα 18 χρόνια. Ο μοναδικός ενήλικος ήταν ο μετέπειτα πρόεδρος, Μίνωας Κυδωνάκης.
Το πρώτο διοικητικό συμβούλιο του Αρη απαρτιζόταν από τους: Μίνωα Κυδωνάκη (πρόεδρος), Ρούσο Ρωσσιάδη (αντιπρόεδρος) Γεώργιο Λάμπρο (ταμίας), Αναστάσιο Τσιατσιαπά (γραμματέας), Δημήτρης Ιωαννίδη, Τηλέμαχος Καραγιαννίδη, Πέτρο Γκοτζαμάνη, Πέτρο Κρέη και Ιωάννη Πλιάτσικα (σύμβουλοι). Το 9μελες διοικητικό συμβούλιο κατέθεσε αίτηση στο πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης, η οποία εγκρίθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 1915 (απόφαση 341). Ο σύλλογος στέγασε τα υποτυπώδη γραφεία του σε έναν χώρο στην περιοχή της Καμάρας, ωστόσο σύντομα ξέσπασε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος και ανεστάλησαν όλες οι αθλητικές δραστηριότητες.
ΑΡΗΣ ΚΑΙ ΗΡΑΚΛΗΣ
Οι σχέσεις των δύο ομάδων πέρασαν από πολλές φάσεις. Στην αρχή οι άνθρωποι του Ηρακλή αδιαφόρησαν για την δημιουργία του νέου σωματείου. Μάλιστα τον Ιανουάριο του 1915 στο δεύτερο πρωτάθλημα που διοργάνωσε ο Ηρακλής, δεν έστειλε πρόσκληση στον Αρη, αν και ήδη λειτουργούσε ποδοσφαιρική ομάδα.
Βέβαια ο Αρης επιβίωσε και πολύ σύντομα άρχισε ένας ιδιότυπος ανταγωνισμός ανάμεσα στις δύο ομάδες. Την εποχή εκείνη ο Ηρακλής, όντας ο πρώτος οργανωμένος αθλητικός σύλλογος με πολλά μέλη, ήταν κραταιός στην Θεσσαλονίκη και η ίδρυση ακόμη μιας ομάδας, δεν έγινε εύκολα αποδεκτή.
Μερικά χρόνια αργότερα άρχισε να λέγεται πως ο Αρης προέρχεται από τον Ηρακλή. Υποτίθεται πως κάποιοι δυσαρεστημένοι αθλητές αποχώρησαν και ίδρυσαν τον Αρη. Οι φήμες αυτές προέρχονταν μέσα από τον Ηρακλή και άρχισαν να κυκλοφορούν όταν ο Αρης έγινε μία μεγάλη και σπουδαία ομάδα. Μάλιστα αυτές οι φήμες υπάρχουν ακόμη και στις μέρες μας. Μόνο που στο παρελθόν δόθηκε απάντηση.
Ο τότε πρόεδρος του Ηρακλή, Απ. Κοσμόπουλος είχε πει: «Ο Αρης προέρχεται από τα σπλάχνα του Ηρακλή». Όμως, στις 17 Νοεμβρίου 1930 ο εκ των ιδρυτών του Αρη, Τηλ. Καραγιαννίδης αποκατέστησε την αλήθεια. Παρέθεσε όλα τα ονόματα των ιδρυτών, αποδεικνύοντας πως κανείς τους δεν είχε ποτέ σχέση με τον Ηρακλή, την περίοδο που ιδρύθηκε ο Αρης.
* Στην φωτογραφία η ομάδα του Άρη που κατέκτησε το πρωτάθλημα το 1928
