Είχα σκοπό να γράψω λίγα πράγματα για το ΠΑΟΚ – Ολυμπιακός που είδαμε στην Τούμπα, αλλά το μεσημέρι έτυχε να δω στο Web TV της Στουτγάρδης την παρουσίαση του Χουμπ Στέφενς. Είναι φοβερό, ήταν ο Στέφενς που ποτέ δεν ήρθε στην Ελλάδα.
Ήταν ο Στέφενς που αγαπήσαμε, εμείς οι λάτρεις της Μπουντεσλίγκα, αλλά ο Στέφενς που δεν είδα ποτέ εδώ.
Χαμογελαστός, πνευματώδης, κεφάτος, να κάνει πλάκα με τους δημοσιογράφους, να απαντά ποδοσφαιρικά σε κάθε ερώτηση, ακόμη και σ΄ αυτές που εδώ, μπορεί να τον έθιγαν, αλλά και σοβαρός.
Ήταν ένας άνθρωπος, που πραγματικά είχε κέφι γι΄ αυτό, που αναλαμβάνει, κάτι που ΠΟΤΕ δεν νιώσαμε εδώ. Είναι λογικό, εκεί είναι στον φυσικό του χώρο, στο περιβάλλον του. Εδώ ήρθε για την «αρπαχτή» σε μια υπανάπυκτη χώρα, με ένα επίσης υπανάπτυκτο πρωτάθλημα, σε μια υπανάπτυκτη ομάδα, μ΄ ένα υπανάπτυκτο περιβάλλον. Μην εκνευρίζεστε, στα δικά του μάτια, όλα αυτά είμαστε.
Στις 12 Ιουλίου, εν μέσω προετοιμασίας, έγραφα…
«Είχα πει κάποια στιγμή στο ραδιόφωνο ότι αν η επιλογή γίνονταν τον Μάρτιο, μπορεί να διάλεγα τον Ντομίνγκος ή και τον Προσινέτσκι (και αυτόν τον είδαν στην Κροατία, όπου πήγαν μέσω Μονάχου). Επειδή η επιλογή έγινε στις 13 Ιουνίου, θα διάλεγα κι εγώ τον Στέφενς. Επειδή όλα έγιναν λίγο καθυστερημένα φέτος, είναι ο χαρακτήρας και το ειδικό βάρος, που εγγυάται στο μέτρο του δυνατού, ότι όλα θα κυλήσουν χωρίς αναταράξεις.
Αυτές οι περιπτώσεις των προπονητών, βέβαια, συνήθως είναι δίκοπο μαχαίρι. Μιλάμε για προπονητές που έκαναν μια πορεία στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο κι έρχονται προς τα τελειώματα σε μια χώρα και σε μια ομάδα, που έχουν κάθε λόγο να θεωρούν ότι είναι μικρότερη του βεληνεκούς τους.
Αυτούς τους προπονητές, πρέπει να τους κρατήσεις αναμμένη τη φλόγα, και να τους κάνεις να σου δώσουν το 100% τους. Να τους βρεις κίνητρο. Με τον Μπόλονι αυτό κράτησε έξι μήνες. Μετά το παράτησε, όταν σταμάτησε να του κάνει «κλικ» η κατάσταση, άρχισε να μαζεύει ήλιο και να απολαμβάνει την μελιντζάνα και το καρπούζι και συνεχίζει αυτή τη στάση ζωής στα Εμιράτα.
Ο Στέφενς αυτή τη στιγμή μας δημιουργεί καλό προαίσθημα και το στοίχημα είναι να τον κάνει ο ΠΑΟΚ να μείνει αφοσοιωμένος σ΄ αυτή την αποστολή του. Είναι κάτι που σκεφτόμουν από τη μέρα, που τον προσέλαβε. Και δεν το σκέφτηκα τυχαία. (Θυμήθηκα και τον Μπόλονι). Νομίζω ότι είναι μια πολύ σημαντική προϋπόθεση για να κυλήσει καλά αυτή η σεζόν. Να μη χαθεί ο προσανατολισμός του Ολλανδού. Δεν είναι εύκολος άνθρωπος. Να το ξέρετε. (Αλλά σ΄ αυτό το επίπεδο, ποιος είναι;)»
Ο Στέφενς έφυγε σαν αποτυχημένος από τον ΠΑΟΚ, αλλά «στα τέτοια του». Το προφίλ του δεν τσαλακώθηκε κι αυτό τον νοιάζει. Όταν ρωτήθηκε, άλλωστε, από έναν ρεπόρτερ της Στουτγάρδης για την θητεία του στον ΠΑΟΚ, το ξεπέρασε γρήγορα.
«Πριν από μία εβδομάδα ήμουν αλλού. Έζησα το ένα ή το άλλο εκεί. Έψαχνα μια περιπέτεια. Είχε πλάκα να το ζήσω. Τώρα έχω μια πιο ενδιαφέρουσα αποστολή μπροστά μου» είπε. Σε ελεύθερη μετάφραση «εντάξει, αυτά για τους χαζούς, ας μιλήσουμε τώρα για τα δικά μας τα σοβαρά».
Συμφωνώ με την επιλογή του Σαββίδη να τον απολύσει, άλλωστε είμαι απ΄ αυτούς, που πιστεύουν ότι τον τελευταίο καιρό, ο Στέφενς τον τουρίστα έκανε εδώ. Ποτέ δεν μπήκε στο πετσί του ρόλου του, ποτέ δεν είδε τον ΠΑΟΚ σαν μια σοβαρή αποστολή. Τον είδε όπως θα έβλεπε ο Μπόλονι την Αλ Νασρ των Εμιράτων. Καταλαβαίνετε.
Τελικά, συνέβη αυτό, που φοβόμουν στις 12 Ιουλίου. Κανείς δεν μπόρεσε να ανάψει τη φλόγα στον Στέφενς, να τον βοηθήσει να βρει κίνητρο, να βρει τον προσανατολισμό του και να δουλέψει σοβαρά για τον ΠΑΟΚ. Από ένα σημείο και μετά, ο Στέφενς πλάκα έσπαγε εδώ. Το έδειχναν οι επιλογές του στην ομάδα, οι σχέσεις του με τους παίκτες, οι σχέσεις του με τους «από πάνω», η στάση του απέναντι στον Τύπο. Στις συνεντεύξεις τύπου νόμιζε ότι μας δούλευε.
Ο Στέφενς ήταν πολύ καλός προπονητής, δεν ξέρω αν είναι ακόμη, στον ΠΑΟΚ το περιβάλλον ήταν (και είναι) τέτοιο, που δεν μπορέσαμε να το καταλάβουμε. Μπορεί να το καταλάβουμε στη Στουτγάρδη.
Για ότι συνέβη, βέβαια, δεν έφταιγε αυτός. Αυτός ήρθε σε ένα περιβάλλον κωμικό, που τον έκανε να χάσει πολύ νωρίς κάθε κίνητρο, σε μια ομάδα, που στην πράξη δεν διοικείται.
Δεν τα γράφω αυτά για τον Στέφενς, τα γράφω για τον ΠΑΟΚ. Ο Στέφενς συνεχίζει τον δρόμο του, ο ΠΑΟΚ θα συνεχίσει τον δικό του.
Αν ο Ιβάν Σαββίδης (γιατί αυτός πληρώνει) δεν καταλάβει τι έγινε λάθος με τον Χουμπ Στέφενς, τότε να είναι βέβαιος ότι θα το ξαναζήσει. Και θα το ξαναπληρώσει (ήταν κι ακριβό…).
Αν του είπαν ότι απλά έπεσαν σ΄ έναν ανόητο αλαζόνα, που τους κορόιδεψε και δεν δούλευε, τότε θα συνεχίσει να ζει ένα άσχημο όνειρο.
Θα συνεχίσει, δηλαδή, να πληρώνει 2-3 προπονητές και να προχωράει με βοηθούς και μαθητευόμενους, να πληρώνει 40-50 παίκτες, με τους μισούς να παίζουν στον ΠΑΟΚ και τους άλλους μισούς αλλού και να περιμένει να βρει τον Ολυμπιακό, όπως τον βρήκε χθες, για να γελάει λίγο το χειλάκι του.
Μέσα από την “αποτυχία” του, ο Στέφενς έστειλε μήνυμα. Το θέμα είναι αν θα αποκωδικοποιηθεί.
Υ.Γ. Ήταν εντυπωσιακή η γραπτή δήλωση του Βρύζα την προηγούμενη εβδομάδα, κατά της ΕΠΟ, δεν είναι σύνηθες αυτό, στον αρτηριοσκληρωτικό ΠΑΟΚ. Ούτε η ανακοίνωση κατά του Ολυμπιακού, ήταν κάτι σύνηθες. Δεν είναι «ρώσικα» πράγματα αυτά. Μάλλον κάτι γίνεται (ή πάει να γίνει).
