Τον… χορό των συνεντεύξεων των ποδοσφαιριστών του Άρη στο Ζλάτιμπορ, όπου γίνεται η προετοιμασία, άνοιξε ο Δημήτρης Σαμαράς, μιλώντας στους απεσταλμένους δημοσιογράφους.
Δημήτρη, στα 37 σου χρόνια όντας ο πιο έμπειρος –από άποψη ηλικίας- ποδοσφαιριστής του ρόστερ, έχεις βιώσει ανάλογη κατάσταση; Στα μέσα του Αυγούστου και ακόμη δεν ξέρετε τι σας επιφυλάσσει το μέλλον…
«Οντως είναι για μένα κάτι πρωτόγνωρο. Πρώτη φορά το ζω και είναι αρκετά δύσκολο, αλλά από την άλλη εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο από το να κοιτάμε τη δουλειά μας. Ας αποφασίσουν αυτοί που πρέπει, εμείς περιμένουμε και προετοιμαζόμαστε για δύο ενδεχόμενα: ή για αγώνες μπαράζ ή για τη Β Εθνική».
Είναι επαγγελματικό ρίσκο για εσάς όλη αυτή η αναμονή;
«Από τη στιγμή που συμφωνήσαμε να παραμείνουμε στην ομάδα ξέραμε ότι κατά μεγάλο ποσοστό θα παίζουμε στη Β’ Εθνική, και όπως φαίνονται τα πράγματα προς τα εκεί οδηγούμαστε. Είναι ρίσκο, αλλά όχι τόσο μεγάλο όσο φαίνεται. Και να πω την αλήθεια δεν έχω σκεφτεί την πιθανότητα παραμονής του Αρη στη Γ’ Εθνική».
Λαμβάνοντας υπόψιν το θετικό σενάριο της FootballLeague, πιστεύεις η ομάδα βαδίζει σε καλά μονοπάτια ενίσχυσης;
«Μεχρι τώρα βλέπουμε ότι έρχονται παίκτες με εμπειρία, που ξέρουν την κατηγορία και το ελληνικό ποδόσφαιρο με θητεία σε αυτό. Και αυτό είναι το βασικότερο. Οι άνθρωποι της ομάδας επιδιώκουν να φτιάξουν ένα κράμα μεταξύ εμπειρίας και νέων παικτών, ενθουσιασμού και φιλοδοξίας».
Μπήκες στα 37 χρόνια και όμως είσαι ακόμη εδώ! Τι είναι αυτό που σε κάνει να μην παρατάς ακόμη τα γήπεδα;
«Χαίρομαι για αυτό, διότι αγαπάω τη δουλειά μου και έχω ακόμη αντοχές, συν ότι με βοηθάνε οι άνθρωποι είμαι εδώ και όχι σπίτι μου. Επιπλέον, ένα όνομα σαν τον Αρη δεν το αφήνεις έτσι. Είναι μεγάλο κίνητρο η παρουσία μου στην ομάδα».
Σαν ο μεγαλύτερος από τους υπόλοιπους συμπαίκτες του, σίγουρα λειτουργείς κάποιες φορές και σαν «πατέρας», ειδικά των πιο νεαρών ηλικιακά…
«Με την εμπειρία τόσων ετών στα γήπεδα μπορώ να βοηθήσω τα νεότερα παιδιά να βελτιωθούν σε ό,τι κάνουν. Αν μου ζητηθεί και κάτι παραπάνω είμαι πρόθυμος. Οσο και όπου μπορώ να βοηθήσω, θα το κάνω. Από εκεί και πέρα, είναι στο χέρι του καθενός να αρπάξει κάποια πράγματα, να γίνει καλύτερος και να καθιερωθεί».
Εχεις αποφασίσει μέχρι πότε θα σε βλέπουμε στα γήπεδα;
«Οσο αντέχει το κορμί μου. Μακάρι να μπορώ να παίζω μέχρι τα 40 μου. Το μετά το σκέφτομαι ακόμα. Θελω να ασχοληθώ με τον χώρο, αλλά και εκτός αυτού, είμαι σε δίλλημα το οποίο θα λύσω όταν έρθει η ώρα».
Εκανες λάθη στην καριέρα σου;
«Εκανα πολλά και θα μπορούσα να παίξω σε μεγαλύτερο επίπεδο. Μου το λένε αυτό πολλοί προπονητές. Ηταν λάθη επιλογών, λάθη της στιγμής. Τώρα, στον Αρη, στα 37 μου χρόνια νιώθω ότι ειμαι σε επίπεδο Σούπερ Λιγκ. Αν ήταν η ομάδα, βέβαια, στη μεγάλη κατηγορία, ίσως να μην μπορούσα να ανταπεξέλθω. Δεν νομίζω ότι θα ήμουν ο ιδανικότερος σέντερ μπακ, αυτή τη στιγμή, για μια ομάδα σαν τον Αρη».
«Κάποιοι δεν αντέχουν τον Καλαϊτζίδη»
Επειδή έχεις συνεργαστεί και σε άλλες ομάδες με τον Δημήτρη Καλαϊτζίδη και είναι αυτός που δέχεται όλα τα πυρά, πως το ασπάζεστε το γεγονός αυτό;
«Ο κόσμος δεν ζει την ομάδα από μέσα, να δει τι γίνεται, ποιος προσπαθεί και ποιος όχι. Σεβόμαστε και τις δύο απόψεις, αλλά δεν μπορώ να ξέρω τι θεωρεί ο κόσμος πιο καλό για την ομάδα, ή το ίδιο και η διοίκηση».
Ποιο είναι το κλειδί του Καλαϊτζίδη, διότι έχει περισσότερες αντιπάθειες παρά συμπάθειες;
«Είναι παραγωγικός στο γήπεδο, αλλά είναι δύσκολος χαρακτήρας και συμπεριφέρεται διαφορετικά από άλλους. Τα «θέλω» του τα θεωρεί αυτονόητα. Σου λέει, δεν σου βάζω πυρηνική φυσική, αλλά σου ζητάω απλά πράγματα. Αν δεν τα κάνεις έρχεται σε μια κατάσταση περίεργη. Αλλάζει χαρακτήρα από λεπτό σε λεπτό. Αλλοι τον αντέχουν, άλλοι όχι».
Αν η ομάδα τελικά ανέβει, ο Κάλας γίνει «αφεντικό» και προκύψει το ασυμβίβαστο με τον Καλαϊτζίδη, δεν θα είναι ένα επιπλέον πρόβλημα;
«Είναι λίγο περίεργο, αλλά θα είναι σαν να αλλάζεις προπονητή στη μέση της χρονιάς. Το κατά πόσο θα βοηθήσει θα φανεί. Ο παίκτης προσαρμόζεται στο πλάνο του εκάστοτε προπονητή αναγκαστικά, είτε λέγεται Καλαϊτζίδης, είτε Τεννές».
Το νέο πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής πως το περιμένεις;
«Από τα δυσκολότερα των τελευταίων ετών, τώρα που έγινε ένας όμιλος. Θα είναι κάτι πρωτόγνωρο για πολλές ομάδες, συν ότι θα είναι δύσκολο για κάποιες να κρατηθούν όχι λόγω αγωνιστικών τόσο προβλημάτων, όσο οικονομικών και διοικητικών».
Η δική σας σκέψη φυσικά θα είναι στην άνοδο…
«Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο. Γι αυτό είμαστε εδώ, με αυτή την προϋπόθεση μείναμε. Να κάνουμε πρωταθλητισμό».
Πηγή: metrosport.gr
