Στην ποδοσφαιρική Ελλάδα του 2014 αποτελεί άγραφο νόμο να σου βρίζουν τη μάνα κι εσύ να κοιτάς τα άστρα και στο πλαίσιο του συγκεκριμένου, άγραφου, νόμου ο Γιώργος Τζαβέλλας είναι ένα «αστοιχείωτο παιδάκι, χωρίς ίχνος παιδείας» κι άλλα πολλά, επειδή τόλμησε στο φινάλε του αγώνα στο «Κλεάνθης Βικελίδης» να εκφράσει τη χαρά του επειδή «δεν θα ξαναπατήσει το πόδι του» σε αυτό το γήπεδο…
Η δήλωση Τζαβέλλα, λοιπόν, είναι ηθικά κολάσιμη επειδή «εμπεριέχει έντονα το στοιχείο της ειρωνείας και της υπεροψίας, απέναντι σ’ έναν αντίπαλο που ψυχορραγεί», λένε οι ηθικοπλάστες. Ενδεχομένως ο ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ όφειλε, όταν του κόλλησαν το ματσούκι στο στόμα για να μιλήσει με τη λήξη του αγώνα, να αναφερθεί «στον υπέροχο λαό που άρχισε να του βρίζει εν χορό τη μάνα γύρω στο 75-80» και να ευχηθεί, μαζί, ολόκαρδα «καλή παραμονή», προκειμένου στο ντέρμπι της επόμενης χρονιάς να μην πάει μόνος του στο «Βικελίδης» αλλά να πάρει μαζί του και την μητέρα του. Να τα ακούει live με την κατάλληλη ηχητική για να το ευχαριστηθούν και οι δυο τους.
Φυσικά η άλλη δήλωση του Γιώργου Τζαβέλλα ότι «δεν είναι δουλειά μας να σχολιάσουμε τον κόσμο, τους προπονητές των αντιπάλων ή τους διαιτητές. Κρίμα που υπήρχαν σήμερα τόσα πολλά παιδάκια και αντίκρισαν αυτές τις συνθήκες. Είναι σημαντικό ότι είμαστε καλά στην υγεία μας όλοι οι παίκτες» πέρασε στο ντούκου. Εκεί οι «εξοργισμένοι» για τον Τζαβέλλα άφησαν στην «άκρη» τα παιδάκια που τα παίρνουν οι μπαμπάδες στις ζούγκλες της Σούπερ Λίγκας και μαθαίνουν από μικρή ηλικία όλα τα «καντήλια» και τα μπινελίκια που κυκλοφορούν στην ελληνική γλώσσα.
Εννοείται ότι η ζούγκλα δεν αρχίζει και τελειώνει στο «Βικελίδης» και δεν χρειάζεται απαραίτητα να γίνει ‘κανα ντου από το πέταλο ή να πέσουν σιφώνια και τούβλα στον αγωνιστικό χώρο για να χαρακτηριστεί ως τέτοια.
Η ατμόσφαιρα της «ζούγκλας» πλανάται πάνω από ένα ματς ακόμη κι όταν βρίζουν ομαδικά από την εξέδρα τη μάνα του Τζαβέλλα, του Τάττου, του Αβραάμ Παπαδόπουλου και του Μπέργκ, σε Τούμπα, ΟΑΚΑ, Λεωφόρο, «Γεώργιος Καραϊσκάκης» κτλ. Τα σκατά μυρίζουν ΠΑΝΤΟΥ το ίδιο και δυστυχώς είναι «παντοτινά» στην αθλητική Ελλάδα…
Για την ανακοίνωση που εξέδωσε ο ΠΣΑΠ, με αφορμή τις δηλώσεις των ποδοσφαιριστών του ΠΑΟΚ, έχω να πω ότι ορθά υπενθυμίζει στα μέλη του ότι « οι επαγγελματίες ποδοσφαιριστές έχουν την ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ να δείχνουν ΣΕΒΑΣΜΟ στον αντίπαλο, δεν πρέπει ποτέ να παρασύρονται απο την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, να επιτρέπουν να γίνονται μέρος του παιχνιδιού της βίας, της τυφλής βαναυσότητας, του οπαδισμού».
Όμως απ’ ότι αντιλήφθηκα οι κύριοι του ΠΣΑΠ συνεχίζουν να «κλείνουν αυτιά και μάτια» στις «τυφλές» επιθέσεις που δέχονται, αναίτια, οι επαγγελματίες ποδοσφαιριστές στα ελληνικά γήπεδα, από κάφρους και πυροβολημένους. Το ίδιο έκαναν για τον Τζαβέλλα και τη μανούλα του. Οπότε για μένα η ανακοίνωση είναι άκυρη στο σύνολό της και συντάχθηκε για να «δείξουμε» ότι «είμαστε κι εμείς εδώ».
Συμπερασματικά η υποκρισία περισσεύει στην κοινωνία του ποδοσφαίρου μας. Ενός ποδοσφαίρου που έπαψε να μας αιφνιδιάζει, κυρίως, σε επίπεδο… εντυπωσιακών αποτελεσμάτων από ομάδες που «σέρνονταν σαν τα φίδια» το προηγούμενο 6μηνο. Όλα είναι πια… λογικά και αυτονόητα. Όχι όμως και το μπινελίκι για τη μάνα που μας γέννησε. Τουλάχιστον, για εμένα.
