Σαν σήμερα πριν από 30 χρόνια άφησε την τελευταία του πνοή μία από τις πιο θρυλικές μορφές της ποδοσφαιρικής ιστορίας του Άρη, ο Κλεάνθης Βικελίδης, σε ηλικία 73 ετών, προδωμένος από την καρδιά του.
Ο θρύλος αναφέρει ότι στη πρωϊνή του βόλτα στη Τσιμισκή στις 4 Νοεμβρίου 1988 έσκυψε να δέσει τα κορδόνια του και κάπου εκεί η καρδιά του χτύπησε για τελευταία φορά…
Γεννήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 1915 στη Θεσσαλονίκη και έγινε γνωστός ως ποδοσφαιριστής του Άρη. Είχε άλλα 8 αδέλφια, από τα οποία τα 5 ήταν επίσης αθλητές του Άρη. Οι αδελφοί του Κώστας και Νικηφόρος ήταν μάλιστα συμπαίκτες του στον Άρη καθώς και στην Εθνική Ομάδα. Έπαιξε με τον Άρη για πρώτη φορά τη σεζόν 1931/32 και σταμάτησε το ποδόσφαιρο το 1949. Στην πολύ επιτυχημένη καριέρα του με τον Άρη κατέκτησε το πρωτάθλημα Ελλάδος του 1932 και του 1946, τα πρωταθλήματα Θεσσαλονίκης 1934, 1938, 1946 και 1949, το πρωτάθλημα Βορείου Ομίλου 1935 ενώ συμμετείχε με τον Άρη και στον τελικό του Κυπέλλου του 1940.
Χρίστηκε 7 φορές διεθνής με την Εθνική Ελλάδας Ανδρών και σκόραρε 4 φορές. Πρώτη του συμμετοχή στις 17 Μαΐου του 1936 στο Βουκουρέστι, όπου η Εθνική Ελλάδος ηττήθηκε με 5-2 από την αντίστοιχη της Ρουμανίας για το Βαλκανικό Κύπελλο, ενώ η τελευταία φορά που φόρεσε τη γαλανόλευκη φανέλα ήταν στις 23 Απριλίου του 1948 στο εντός έδρας φιλικό με την Τουρκία ως αρχηγός της Εθνικής Ελλάδος, όπου και σκόραρε το μοναδικό της τέρμα (1-3).
Όταν σταμάτησε ως παίκτης, έγινε προπονητής και κάθησε στον πάγκο του Άρη (1953-54, 1958-59, 1961-62), του ΠΑΟΚ (1956-57), του Απόλλωνα Καλαμαριάς (1960-61), του Πιερικού (Β’ εθνική το 1961-62) και της Νίκης Βόλου (1963-64).
Aπό το 2004 το ποδοσφαιρικό γήπεδο του Άρη (μέχρι τότε γνωστό ως “Χαριλάου”) φέρει το όνομά του. Το προσωνύμιο του ήταν το Μακεδονικό Τάνκ λόγω της τρομερής δύναμης που έβγαζε στο παιχνίδι του.
