Ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του Άρη Νίκος Χρηστίδης φιλοξενήθηκε στο Metropolis 95,5 και αναφέρθηκε στην επέτειο της άλλοτε ομάδας του, στα δικά του βιώματα με την κίτρινη φανέλα, όπως και στα στοιχειά που χρειάζεται η ομάδα για να διεκδικήσει κάτι καλό στο μέλλον.
Αναλυτικά όσα είπε:
Για το βίντεο της ΠΑΕ Άρης για τα 105 χρόνια, στο οποίο συμμετέχει και ο ίδιος:
«Άκουσα τις απόψεις των παιδιών. Αυτών που ήρθαν με μεταγραφή στον Άρη και δεν ήταν, όπως εγώ, γηγενείς. Έβγαλαν πολύ συναίσθημα, είπαν λόγια με μεγάλη ειλικρίνεια. Όλοι έλεγαν για το τι τους έδωσε ο κόσμος. Εγώ δεν είπα κάτι τέτοιο, διότι είμαι μέρος από το περιεχόμενο, την ουσία του Άρη, από το μεγάλο αυτό κοινωνικό μέγεθος. Ό,τι εκπέμπει ο Άρης είμαι κι εγώ μέσα».
Για το σχόλιό του πως ο Άρης είναι «σχολείο ζωής»:
«Έμαθα πάρα πολλά στον Άρη. Πρώτα πρώτα γνώρισα τους ανθρώπους με τους οποίους ήρθα για πρώτη φορά σε επαφή. Εγώ πήγα νήπιο στον Άρη, έζησα τις πάνες, τη θαλπωρή, το χάδι. Στη συνέχεια έγινα παιδί, έφηβος, άνδρας».
Για το τι θα ήταν χωρίς τον Άρη:
«Τι θα ήμουν χωρίς τον Άρη; Μπορώ να σας πω τι ήμουν όταν πήγα στον Άρη. Όταν πήγα στον Άρη, πήγα εξαιτίας του Αρειανού πατέρα μου. Από τότε, το 1951 όταν λειτούργησε το Χαριλάου, με έπαιρνε μαζί του στον Άρη. Ο πατέρας μου θυμόταν την ομάδα που κατέκτησε τα τρία πρωταθλήματα. Την εποχή που καθιερώθηκα, είχα μεγάλη επιθυμία να φτάσω αυτούς που πήραν τα τρία πρωταθλήματα. Κατόρθωσα να είμαι στην ομάδα που πήρε το Κύπελλο το 1970, μια μεγάλη επιτυχία. Όμως, δεν ικανοποίησα τον εαυτό μου και τον κόσμο παίρνοντας ένα πρωτάθλημα».
Για το αν μπορεί ο Άρης να διεκδικήσει κάτι καλό στο μέλλον:
«Δεν τον εμποδίζει κανείς, αρκεί να κάνει αυτό που πρέπει να κάνει. Το πρώτο και κύριο είναι να χτίσει μια ακλόνητη ομάδα, που να έχει μέσα της όλες τις λύσεις για κάθε δύσκολη στιγμή. Όχι με τα λόγια όμως. Απαιτούνται χρήματα και άνθρωποι που θα έχουν τη γνώση. Ο Άρης χρειάζεται ένα boss (σ.σ. αφεντικό). Όλα αυτά τα χρόνια, δεν το έχω δει, βλέπω διχόνοιες. Διαμάχες χωρίς λόγο και ανθρώπους ξερόλες. Δεν θα τον εμποδίσει κανείς να διεκδικήσει πράγματα. Αλλά για να γίνει δουλειά χρειάζονται και οι κατάλληλοι άνθρωποι».
Για το τι σημαίνει Άρης γι’ αυτόν:
«Αυτό το οποίο είχα πει, ένα μεγάλο σχολείο. Ο Άρης ιδρύθηκε ως σωματείο και συνεχίζει να λειτουργεί έχοντας την αντίληψη σωματείου και όχι εταιρείας. Το ποδόσφαιρο έχει προχωρήσει όμως».