Ποτέ δεν πίστευα στα πατριωτικά πριν από αγώνες. Πάντα θεωρούσα πως είναι καλύτερο να το δεις από «επαγγελματική» άποψη, διότι όπως και να το κάνουμε το «δείτε την ομάδα μέσα από τα μάτια μας» πλέον δεν «παίζει» και πολύ.
Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, παντού κι όχι μόνο στον Άρη, μιλάμε για επαγγελματίες, που ενδεχομένως να σκέφτονται και το μέλλον τους. Ίσως μάλλον πλέον στο Άρη πολύ περισσότερο για ευνόητους λόγους.
Τα Άρης-ΠΑΟΚ είναι πάντα ξεχωριστά παιχνίδια. Σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ, σε όποια κατάσταση κι αν βρίσκονται και οι δύο. Θεωρώ πως την Κυριακή θα γίνει ντέρμπι κι ας υπάρχει διαφορά δυναμικότητας.
Φανέλες… Άλλη μεγάλη κουβέντα. «Δεν το έδειξαν 28 αγωνιστικές, θα το δείξουν τώρα», μου είπε ένας φίλος. Εγώ πιστεύω θα το δείξουν και αντί του κακού Άρη θα παίξουν οι «σωστές» φανέλες.
Η μοίρα τα έφερε έτσι, ώστε σε αυτό το παιχνίδι οι «κίτρινοι» να παίζουν και τις λίγες ελπίδες, που έχουν. Και θα πρέπει αυτό να αποτελέσει ένα επιπλέον κίνητρο για τη νίκη. Πολλαπλά τα κέρδη, δεν μπορείς να ξαναχάσεις κάτι που (μάλλον) ήδη έχεις χάσει. Ίσως έτσι θα πρέπει να αντιμετωπιστεί το κυριακάτικο ματς.
Ή, αν θέλετε να λέμε αλήθειες, ίσως στον Άρη θα έπρεπε να παραδειγματιστούν από το πώς αντιμετώπισε ο ΠΑΟΚ τον πρόσφατο αγώνα του με τον Ολυμπιακό! Τα έδωσαν όλα. Έκαναν το παιχνίδι της ζωής τους. Μακράν την καλύτερη φετινή εμφάνισή τους. Και το πήραν το ματς. Έτσι απλα…
ΥΓ: Το κατά πόσο έχει φανατιστεί το κλίμα ή όχι από την πρόσφατη συνέντευξη Τύπου του Σκόρδα, θα φανεί την Κυριακή. Θεωρώ ότι ο κόσμος είναι ψυλλιασμένος και το μήνυμα το έστειλαν οι σύνδεσμοι με τις ανακοινώσεις του. Μαζική παρουσία και προστασία. Νέος «Ηρακλής» δύσκολα να υπάρξει.
