Ακριβώς μια δεκαετία από την κατάκτηση του Euro 2004 στην Πορτογαλία, ο τότε πρόεδρος της ΕΠΟ, Βασίλης Γκαγκάτσης, μίλησε στο Ράδιο Θεσσαλονίκη 94,5 και θυμήθηκε πως ξεκίνησαν όλα!
Η πρόσληψη του Ρεχάγκελ, η συμβολή του Ιορντανέσκου, οι αλλαγές που έδωσαν ώθηση στην Εθνική και πολλά άλλα…
Μεταξύ άλλων, ο πρώην πρόεδρος της ΕΠΟ είπε :
Για την κατάκτηση του Euro : «Ήταν κάτι το απίστευτο γιατί δεν μπορούσε κανείς να φανταστεί ότι όταν ξεκινούσαμε αυτή την προσπάθεια, θα μπορούσαμε να ζήσουμε τέτοιες στιγμές. Κανείς δεν είχε βάλει τέτοιο στόχο, ούτε ο Ρεχάγκελ, ούτε οι παίκτες. Όταν τέλειωσε η κανονική διάρκεια με Τσεχία με πήρε η γυναίκα μου, Σε ακούω πολύ ήρεμο, μου είπε.. Ναι, της είπα, γιατί ότι ήταν να κάνουμε, το κάναμε. Ότι κάνουμε από εδώ και πέρα θα είναι ένας άθλος! Τελικά έγινε αυτό, που έγινε. Κάτι πάρα πολύ μεγάλο. Μην ξεχνάτε ότι πήραμε μια Εθνική που ήταν πολύ χαμηλά στην κατάταξη της ΦΙΦΑ, ήταν 70η-80η, και έφτασε να είναι στη 10η θέση. Η Εθνική μεγάλωσε»
Για τις αλλαγές στην Εθνική : Οι ίδιοι οι παίκτες έλεγαν ότι νιώθουν να γίνεται κάτι διαφορετικό. Πριν, πολλοί έκαναν αγγαρεία. Αυτό θέλαμε να αλλάξουμε. Έπρεπε οι ποδοσφαιριστές να νιώσουν ότι είναι οι σταρ. Να νιώσουν ότι τους υπολογίζουμε. Και σ΄ αυτό, βοήθησε πάρα πολύ, ένας άνθρωπος, ο οποίος απέτυχε στον πάγκο της Εθνικής. Ο Άνχελ Ιορντανέσκου. Έκανα πολλές συζητήσεις μαζί του, μου είπε πει ότι πρέπει να προσέξουμε περισσότερο τους παίκτες. Δεν γίνεται να ταξιδεύουν σε οικονομική θέση, πρέπει να ταξιδεύουν μπίζνες κλας. Δεν γίνεται να κοιμούνται σε ξενοδοχεία δεύτερης διαλογής. Δεν γίνεται να φορούν δεύτερης διαλογής ρούχα.
Θυμάμαι ότι ήρθε ο Ανατολάκης το 2006 και γύρισε και είπε στον Ζαγοράκη : «Τι γίνεται εδώ; Τι εκκλησία είναι αυτή;».
Φυσικά, μεγάλο ρόλο έπαιξε ο προπονητής. Ο Ρεχάγκελ είχε τον απόλυτο έλεγχο. Είτε συμφωνούσαμε, είτε όχι, γινόταν πάντα αυτό που έλεγε. Οι επιλογές ήταν δικές του. Οι παίκτες το ήξεραν αυτό και το σέβονταν ακόμη κι αν δεν τους άρεζε. Ήξεραν ότι αποφάσεις είναι 100% δικές του, κανείς άλλος δεν είχε βάλει το χέρι του. Ξέρετε ότι παλιότερα, μπορεί να κρατούνταν οι ισορροπίες. Τόσοι από τον Ολυμπιακό, τόσοι από τον Παναθηναϊκό, την ΑΕΚ, τον ΠΑΟΚ… Με τον Ρεχάγκελ αυτά δεν υπήρχαν»
Για την επιλογή Ρεχάγκελ: “Τυχαία πήγαμε στην επιλογή του. Ήμασταν στο 2001, μόλις είχε λυθεί η συνεργασία με τον Βασίλη Δανιήλ, και υπηρεσιακός ήταν ο Νίκος ο Χρηστίδης. Έριξε κάποιος μια ιδέα να βάλουμε αγγελία στο σάιτ! Το θεώρησα κωμικό, αλλά το κάναμε. Κι όταν ήρθαν οι ενδιαφερόμενοι, έτριβα τα μάτια μου. Ο Χαβιέ Κλεμέντε, ο Νέβιο Σκάλα, ο Ότο Ρεχάγκελ και άλλοι δυο. Καταλήξαμε στον Σκάλα και τον Ρεχάγκελ και ήρθαν στην Αθήνα για να μιλήσουμε. Ο Γερμανός μου είχε κάνει εντύπωση με την πορεία του στην Καιζερσλάουτερν, που ανέβηκε στην Α’ Εθνική και πήρε κατευθείαν το πρωτάθλημα. Ο ίδιος δεν το παραδέχεται. Προτιμά την πορεία του με την Βέρντερ Βρέμης.
Τους είδαμε και τους δύο στην Αθήνα. Ο Ρεχάγκελ ζητούσε τα μισά λεφτά από τον Σκάλα, κι έτσι δεν ήταν δύσκολο να αποφασίσουμε. Κατάλαβα ότι κάναμε σωστά σε ένα παιχνίδι στην Αγγλία, ένα 2-2, χωρίς βαθμολογικό κίνητρο για μας, μόνο για αυτούς. Όλο το Όλντ Τράφορντ ήταν άφωνο. Πάντως χωρίς τύχη δεν πας πουθενά. Αλλά δε φτάνει μόνο αυτή».
Για τα εισιτήρια του τελικού: «Κανείς δεν ήταν έμπειρος σε τέτοιες καταστάσεις. Ήταν 5.000 κόσμος έξω από το ξενοδοχείο. Τελικά δεν μπορέσαμε να βολέψουμε μόνο τους 200, οι υπόλοιποι μπήκαν στο γήπεδο. Μην ξεχνάτε ότι την Πέμπτη νικήσαμε την Τσεχία, ο τελικός ήταν την Κυριακή κι εμείς έπρεπε να μοιράσουμε σε τόσο μικρό διάστημα 14.000 εισιτήρια»
Για το τι του έχει μείνει από εκείνη την επιτυχία: «Είχαμε πάει στην Αυστραλία για ένα φιλικό. Στο Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης, βγήκε ο πρύτανης, και είπε “τα παιδιά μας που είναι Έλληνες 3ης 4η γενιάς, πριν το Euro, έλεγαν ότι είναι Αυστραλοί, και μετά φορούσαν τις φανέλες και έλεγαν ότι είναι Έλληνες”. Τους έδωσε μεγάλη περηφάνια αυτή η ομάδα. Γενικώς, πριν το Euro τη σημαία μας την είχαμε κρυμμένη ως Έλληνες. Μετά το Euro η χώρα πλημμύρισε με ελληνικές σημαίες. Ήταν κάτι που μας είπε και τότε πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο κ. Στεφανόπουλος, όταν μας υποδέχτηκε»
Για τους 23 παίκτες που πήραν το Euro :«Αν είχα να τους δώσω από 5.000.000 ευρώ τότε, θα τους τα έδινα. Ήταν τόσο μεγάλο αυτό που έκαναν. Ήταν και η κοινωνική διάσταση εκείνης της επιτυχίας. Αυτά τα παιδιά ανέδειξαν το ταλέντο το Έλληνα ποδοσφαιριστή».
