Ήρθε η Μεγάλη Δευτέρα. Όνομα και πράμα για τον Άρη, αφού θα είναι η πρώτη μέρα μετά το τέλος των υποχρεώσεων και σύμφωνα με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, θα γίνει χαμός. Λένε ότι οι παίκτες θα σηκωθούν και θα φύγουν. Δανεικοί και μη. Ο Φοιρός θα κάνει προπονήσεις μόνο τους λίγους που θα μείνουν και μερικούς πιτσιρικάδες.
Ακούγεται πως τα σημάδια αποσύνθεσης θα γίνουν πολύ πιο έντονα. Ούτως ή άλλως, κατά πολλούς, υπήρξαν προπομποί των παραπάνω. Οι εναλλάξ «επισκέψεις» φυσιοθεραπευτών στο Ν. Ρύσιο, για οικονομικούς λόγους, οι εικόνες εγκατάλειψης του αθλητικού κέντρου, τα ταξίδια με τα λεωφορεία κι εσχάτως την απόφαση να μην καταλύσει η ομάδα σε ξενοδοχείο, αλλά να πάνε απευθείας στο γήπεδο οι ποδοσφαιριστές δυο ώρες πριν το ματς με τα Γιάννινα. Επιπλέον έγινε μεγάλη κουβέντα για το ότι η ομάδα δεν έκανε καν χαλάρωμα, μία ημέρα πριν το ματς. Απόφαση Φοιρού, επίσημα τουλάχιστον, καθώς διέκρινε σημάδια κόπωσης, λόγω του ταξιδιού στην Τρίπολη.
Ο κόσμος «πονάει» και στο γήπεδο δεν πήγαν πολλοί. Όχι βέβαια για να τιμωρήσουν την ομάδα. Ούτε για να την απαξιώσουν. Είμαι απόλυτα σίγουρος γι’ αυτό. Απλά δεν είχαν το κουράγιο να την βλέπουν να… ξεψυχάει. Αυτό είναι όλο…
Τις τελευταίες ημέρες έκαναν δηλώσεις παίκτες που δεν ανήκουν στον Άρη, αλλά έπαιξαν σε αυτόν. Ο Μπακασέτας και ο Καραγκούνης. Τρίπολη επιστρέφει ο ένας, Πειραιά ο άλλος. Καμία σχέση, ποτέ, με τον Άρη. «Ο Άρης είναι μεγάλη ομάδα, θα σταθεί στα πόδια του και στο τέλος θα πάνε όλα καλά» δήλωσε ο Μπακασέτας. «Να μην την αφήσουν ποτέ, γιατί αυτή η ομάδα δεν θα χαθεί ποτέ. Ο καθένας θα ονειρευόταν να ήταν εδώ» είπε ο Καραγκούνης. Αυτοί το «νιώθουν» και το είπαν. Και δεν είχαν κανέναν απολύτως λόγο να το κάνουν. Κανείς δεν θα τους έλεγε τίποτα. Το κατάλαβαν. Και είναι οι «απ’ έξω».
Την ίδια ώρα, κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τους «από μέσα». Η ΚΜΑ με τα λάθη που έκανε δεν μπορεί να… ρίξει τον Σκόρδα. Περνούν οι μέρες, γενική συνέλευση δεν γίνεται, αλλά αυτό είναι το τελευταίο. Πράξεις δεν βλέπουμε και τα μηνύματα του τύπου «κάτι γίνεται, αλλά δεν μπορούμε να τα δημοσιοποιήσουμε» δεν καθησυχάζουν τον κόσμο και κυρίως δεν «βοηθούν» στο να κάνουν υπομονή και οι παίκτες.
Από την άλλη μεριά η διοίκηση του Λάμπρου Σκόρδα παραμένει στην θέση της, μη δείχνοντας όμως να έχει τη δυνατότητα να δώσει ουσιαστικές λύσεις. Λεφτά δεν υπάρχουν και παρά τις επαφές που ενδεχομένως γίνονται, ακόμη αποτέλεσμα δεν φαίνεται να υπάρχει. Φυσικά, ούτε σκέψη για αποχώρηση, κάτι που δύσκολα δεν θα γίνει μόνο με δικαστική απόφαση ή στην λήξη της θητείας, την 21η Ιουλίου.
Υπάρχει και ο τρίτος πόλος που έχει ονομαστεί «επιφανείς Αρειανοί». Και μπορεί να βγήκαν Γράντας και Μπακούρας και να επιβεβαίωσαν ότι κάτι… παίζει, όμως κι από εκείνο το μέτωπο δεν φαίνεται να βγαίνει κάτι για την ώρα.
Και ο χρόνος περνάει. Θα έπρεπε, από Δευτέρα κιόλας, να έχουν γίνει οι πρώτες κινήσεις. Να μιλήσει κάποιος στους παίκτες. Να μοιραστούν χρήματα στο υπαλληλικό προσωπικό και στο τεχνικό τιμ. Να φανεί ότι ο οργανισμός, αν και διασωληνωμένος, λειτουργεί. Κανείς δεν ξέρει πού θα παίξει του χρόνου ο Άρης. Στην Β’; Στην Γ’; Ποιος μπορεί να το απαντήσει. Κανείς…
Συγνώμη που μακρηγορώ, αλλά δεν γίνεται όλοι να επικαλούνται μία δικαστική απόφαση. Μία γαμ..ένη δικαστική απόφαση. Δεν μπορεί αυτή να κρίνει το μέλλον του Άρη.
Οι «απέξω» (απ)έδειξαν πως γνωρίζουν ότι ο Άρης είναι μεγάλος. Οι «από μέσα» όμως, δυστυχώς, με τις πράξεις τους, δεν πείθουν ότι το ξέρουν…
ΥΓ: Ο κόσμος του Άρη ξέρει ότι υποστηρίζει έναν μεγάλο σύλλογο
ΥΓ 1: Από τους «απέξω» εξαιρώ τη συντριπτική πλειοψηφία των αντίπαλων προπονητών, που μίλησαν με όμορφα λόγια για τον Άρη. Δεν κατηγορώ βέβαια τους ανθρώπους για κάτι. Απλά οι δηλώσεις τους έμοιαζαν πιο πολύ με όσα λέγονται όταν κάποιος πεθαίνει. Ήταν καλό παιδί…
ΥΓ 2: Το… καλό ας μην μείνει μόνο στα λόγια…
